Deze vakantie gaan we met z'n tweetjes aan de gang. Vanwege de late periode dat we gaan, is er deze keer niemand die ons nakomt, of men heeft al andere plannen. Dat betekent dus geen grote werken aanpakken, maar vooral de kleinere dingen en afwerking, waar relatief veel tijd in gaat zitten. Op de planning staat het invoegen van de vrijgekapte muren op de bovenetage, en verdere afwerking van de eetkamer en keuken. Indien alles meezit, wil ik zelfs gaan proberen om de vroegere deuropening in de salon open te kappen, en de porte-fenetre te plaatsen.
Eerst maar eens beginnen om met het resthout van ons nieuwe terras in Sittard een loopplank te maken naar de voordeur, om het lopen makkelijker te maken voor Julie. Binnen een paar uurtjes ligt dat erin. En Julie heeft gelijk: het ziet er goed uit; loopt een stuk makkelijker; en daarnaast, 's avonds wanneer we eens laat thuiskomen geen hinderlijk geluid meer in het doodstille les Bourrets.
Julie begint ondertussen met de grote klus om in de eetkamer en keuken het plafond te verven. Het is nu nog donkerbruin, en een lichte kleur zal de ruimte rustiger en ruimer maken. Dus maar beginnen met de balken en de tussenliggende ruimtes af te wassen met St.Marc. Ongelooflijk wat er van dat plafond afkomt: na één enkele balk is de emmer water volledig pikzwart, en na het naspoelen met gewoon water blijkt er nog meer zwart vuil af te komen. Maar uiteindelijk wordt het toch schoon genoeg om de grondverf erop aan te brengen met een goede hechting. Heel het plafond in 1 keer doen is veel te veel werk, dus spreken we af iedere dag een paar balken te doen. Ik maak ze schoon, en Julie begint 3 balken terug met de grondverf. De volgende dag weer 3 balken, en de eerste 3 krijgen de eerste verflaag. Uiteindelijk heeft het plafond 1 laag grondverf en 2 lagen verf nodig. Volgens Julie wil ze volgend jaar nog een derde kleurlaag eroverheen aanbrengen, om een perfecte kleurdekking te krijgen. Maar volgens mij is de kleurdekking nu al goed, en kan de extra kleurlaag nog een tijdje op zich laten wachten.
Nadat met behulp van een emmer aan een touw alle dakpannen van boven naar beneden zijn gebracht, worden ze door Julie en Lucille met de hogedrukreiniger schoongespoten. Ondertussen heb ik met Jean-luc de bestaande panlatten verwijderd, de dampfolie aangebracht, en het nieuwe lattenwerk aangebracht. We hadden besloten het werk per dakhelft aan te pakken om een beetje variatie in het werk (en vooral ook in de rug- en armbelasting) te brengen. Het vordert gestaag, ook al worden we 's nachts na de eerste dag net als vorig jaar verrast op een stevige orage, met heel veel regen en flinke windstoten op een dak dat voor de helft alleen dampfolie en lattenwerk heeft. Dus 's nachts met een zaklamp alle kritieke punten gecheckt op lekkage, en even naar buiten om te kijken of het doek er nog lag. Onnodig om me zorgen te maken natuurlijk, we hebben goed en degelijk gewerkt. Alles ligt er nog netjes op, en geen lekkages!
Maar eerst een paar dagen helemaal niets doen wat met werken of klussen te maken heeft, om enigszins te herstellen van deze inspanning. Dat betekent onder meer lekker in de omgeving wat brocantes bezoeken, lekker uit lunchen, op de cour lui zitten te lezen etc.
Ondertussen wel nog een lading brandhout besteld, aangezien de bestaande voorraad op begint te raken. De vriendelijke secretaresse op het gemeentehuis had ons weer goed geholpen aan een goede en niet te dure leverancier. 5 Stère brandhout is een flinke berg om af te laden!
Zo ziet 5 stère brandhout er uit.
Dan maar eens beginnen met het invoegen van de voegen in de slaapkamer. We moeten toch op z'n minst één slaapkamer helemaal klaar zien te krijgen? Het mengen van de Procalite is een zwaar klusje zonder cementmolen, en daarna is het invoegen ook bepaald geen licht werk. Na een dag invoegen heb je absoluut geen gevoel meer in je polsen. Maar het resultaat mag er zijn. Ook de gipsplaten kunnen in de primer worden gezet. Daar hebben we een beetje van de definitieve kleur doorheen gemengd, om na alleen de grondlaag al een mooi resultaat te krijgen. Dat kan zo blijven tot de definitieve kleurlaag wordt aangebracht wanneer alle verdere klussen, kapwerk, voegwerk en alles wat stof oplevert, afgerond zijn. Misschien vooraf toch een stucadoor zoeken, die de naden tussen de gipsplaten beter kan wegwerken; vooral met kunstlicht vallen ze erg op.
Ondertussen is er in les Bourrets ook een feest gevierd: Jean-Luc viert z'n fin de crédit; z'n laatste afbetaling aan de hypotheek van hun huis. Hiervoor heeft hij voor zo'n 30 personen een feest georganiseerd. De tent staat klaar voor hun huis, de geluidinstallatie is luidruchtig getest, de verlichting is opgehangen in de tent, de barbecues staan klaar. Kortom, het gaat een knalfeest worden. Met Jean-Luc ben ik nog naar Cosne-sur-Loire geweest om de piéce-montée op te halen: een taart van soesjes en suikerwerk in de vorm van een huisje. Dit zal het sluitstuk van de avond gaan vormen. Het wordt een avond vol met eten, de ene gang na de andere, met bij ieder gerecht een ander drankje. Alles is de revue gepasseerd: crémant à la pamplemousse, rode- en witte wijn, rosé, digéstive van pruimen, en natuurlijk als afsluiter bij de piéce-montée, champagne. In tegenstelling tot onze Nederlandse feesten gaat iedereen hierna fanatiek aan de koffie, om daarna rond middernacht naar huis te gaan. Een avond zoals men zich als buitenlander het lekkere leven op het Franse platteland voorstelt.
Daarna weer volop aan het klussen. Nu we regelmatig mensen te slapen hebben moet er toch een balustrade rond het trapgat komen. Anders wordt het risico te groot dat er ooit eens iemand naar beneden dondert, en dat willen we niet. In de bouwmarkt gezocht en wat bruikbare materialen gevonden. En ook al probeer je alles met de waterpas te checken, in een omgeving waar vrijwel niets recht is, zul je constant moeten schipperen tussen waterpas en de mogelijkheden die de omgeving biedt. Dus: af en toe een beetje met de franse slag!
Ondertussen heeft Renée aangegeven wel een paar dagen te willen komen. Ze heeft eindelijk tijd na haar examens. Ik ben haar op gaan halen vanaf Gare du Nord, na een hectische rit dwars door het centrum van Parijs (heen en weer), en ze wil in les Bourrets gelijk aan de slag. Ze wil meehelpen met invoegen, mee helpen met verven, en helemaal 'cool' vindt ze brandhout zagen met de kettingzaag. We hebben een paar gezellige en productieve dagen met haar gehad.
Ook willen we iets met de afrastering doen. Onze buurvrouw Élody heeft een punt willen maken van haar recht om onze cour te betreden en heeft de bestaande houten schermen weggehaald. In overleg met haar hebben we trellis geplaatst, waarlangs de planten kunnen groeien zodat we toch wat meer privacy hebben wanneer we buiten zitten. Eigenlijk wil Élody een doorgang erin, maar we wachten even haar reactie af, en hebben het toch helemaal dicht gemaakt. Daar moeten we toch kunnen uitkomen met haar.
En dan komt toch weer de dag dichterbij dat we terug naar Nederland moeten. De laatste dag is gevuld met bijvoorbeeld alle gereedschap opruimen. Zo mee en mee heeft zich dat verspreid door het hele atelier, zoals de woonkamer nu nog heet. Alle verfspullen bijeen zetten, afdekken tegen eventuele vorst. Alle resten latten en planken sorteren, en de hele tent eens goed aanvegen. Tassen inpakken etc. En onvermijdelijk komt dan die zondagochtend van vertrek.
De laatste dingetjes regelen, water en stroom weer afsluiten, en de auto inladen.
Daarna een rustige, voorspoedige rit terug naar Nederland, langs een Parijs dat ingeslapen lijkt in vergelijking tot mijn rit een paar dagen voorheen.
