Nadat afgelopen zomer in een slaapkamer de resterende muur was vrijgekapt en ingevoegd, is gebleken hoeveel werk het invoegen was. Verschillende mensen hadden dit al voorspeld, maar onbewust denk je dat het allemaal wel meevalt. Niet dus!
Dus, wat te doen? Eens rondgevraagd bij de Phil of er nog mensen waren te vinden die zin hadden in een lang weekend Frankrijk. En ja hoor, net zoals de vorige keren was er een aantal mensen die wel mee wilden komen helpen. Peter en Frits, ondertussen 'oudgedienden', en René, die vorige keren moest afhaken omdat het tijdstip niet uitkwam, maar toch nog altijd graag eens meewilde naar het veelbesproken huis, en haar nog veel meer besproken buurvrouw Lucille.
Dus vrijdagochtend om 7:00h op weg! Nog maar nét van huis valt het René op dat er gesproken wordt over maandag als retourdatum, i.p.v. zondag wat hij in z'n hoofd heeft. Tja, zit hij ons nu voor de gek te houden, of is hier écht een probleem? Nadat we hem duidelijk hebben gemaakt dat er wel degelijk over de maandag is gesproken, rest hem de taak om dit aan zijn werkgever én aan het thuisfront te vertellen......Voor we bij Parijs waren heeft René gelukkig alles kunnen regelen, en verloopt de reis voorspoedig richting Les Bourrets. Bij Cosne-sur-Loire nog even "dae baek euver", zoals Frits de oversteek over de Loire aanduidt, aan de overkant bij de bouwmaterialenhandel het voegenvulsel Procalite ingeslagen, en om ca. 14:00h arriveren we in Les Bourrets.
Geen winterkou, en ook is de kachel door buurvrouw Lucille aangestoken, dus het huis is aangenaam op temperatuur als we binnenkomen. De aanhanger, die weer volgestouwd is met gekochte en gekregen meubelstukken en het nodige gereedschap, eerst leegmaken, en dan aan de slag! Heerlijk, die mannen die niet lang dralen, maar gelijk aanpakken! Nog vóór dat de bedden zijn opgemaakt of alle bagage naar de slaapkamers is gebracht, wordt er al gewerkt. Peter en René beginnen aan het vrijkappen van de laatste resterende bezette muur, en samen met Frits maak ik een plateau op het trapgat, waarop veilig gestaan en gewerkt kan worden. Na een paar uur stevig doorwerken is het tijd voor douchen, de meegebrachte lattenbodem monteren, en de slaapkamers inrichten. Ondertussen gaat de fles Pastis open en is de eerste apéro een feit. Deze Franse gewoonte hoort ondertussen net zo bij ons huis als de Franse baguette. Toen iedereen fris gedouched en weer beneden was, hebben we gesmuld van de heerlijke quiche en gehaktbrood die Julie thuis al had voorbereid. Het was ondertussen al aardig laat, iedereen was vermoeid, en na een paar pilsjes of glaasjes rouge zijn we op tijd naar bed gegaan.
Zaterdagochtend, normaal een ochtend waarop niet ál te vroeg wordt opgestaan, is er al bedrijvigheid in het huis vóór 7:00h. Peter is vroeg uit de veren, en na hem de rest ook. We moeten zelfs wachten tot 8:00h voordat er brood en croissants gehaald kunnen worden bij de boulanger. Een goed ontbijt zorgt voor de nodige spirit om weer opnieuw 'aan-um' te gaan. Peter en René gaan invoegen boven het trapgat, en Frits en ik gaan verder met het vrijkappen, zodat deze laatste muur ook klaar is voor het voegwerk. Na de middag kan zelfs de vrijgekapte muur ingevoegd worden, terwijl René en Peter nog steeds hun handen vol hebben aan de muren rond het trapgat. Af en toe een kopje koffie tussendoor, en dan weer verder. De werkzaamheden vorderen gestaag, en tegen de avond zijn de muren klaar, en wij 'vaerdig wie ein communie-jeske'! Alle voegsel zit erin, het overtollige materiaal is afgeborsteld, en het ziet er perfect uit. Even opruimen, maar aan het poetsen beginnen we niet meer, dat kan wachten tot morgen.
Na gedane arbeid is het goed rusten, dus terwijl de één 'n douche neemt, zit de rest beneden te genieten van de apéro, en Peter haalt zijn trekharmonica uit het koffer om ons te verrassen met gezellige muziek, die we uit volle borst meezingen. Een mooie opmaat naar onze avondje uit in la-Charité-sur-Loire.
Als vanouds smaakt het eten en de wijn in l'Auberge de Seyr weer voortreffelijk. En natuurlijk weer even onze neus laten zien in La Sauvette. Daar was niet veel te doen, buiten de excentriekeling die aan het buffet zat, maar toch lekker een paar glaasjes gedronken.
Zondagmorgen, weer vroeg uit de veren en aan de slag. Voor vandaag staan een paar klusjes op het programma die al lang op het lijstje staan: eindelijk eens wat aan de klemmende voordeur doen, en een verantwoorde stroomaansluiting naar de verwarming in de badkamer. De voordeur is in de loop der jaren aardig uitgezakt, dus wordt het kozijn versterkt verankerd in de muur, en de deur afgeschaafd. Daarna opent en sluit de deur zonder enige krachtsinspanning. Ook is het extra stopcontact voor de toekomstige centrale afzuiging geplaatst en aangesloten op de groepenkast.
Tijd voor ontspanning! We zijn op een apéro à midi bij Lucille en Jean-Luc uitgenodigd . Didier en Michelle, de Parijse eigenaren van ons buurhuis zijn ook aanwezig. Ook hier verhoogt Peter de ambiance met zijn harmonicamuziek. Na een stevige kop soep zijn we vertrokken naar La-Charité-sur-Loire om van het uitzicht vanaf de remparts te genieten; maar helaas, alles is afgesloten vanwege de slechte toestand van de eeuwenoude muren. Nog even de kerk en de resten van het eens gigantische kloostercomplex bekeken, en door naar Sancerre om een lekker glas wijn te drinken en wat goede flessen Sancerre te kopen. Altijd weer leuk om daar rond te lopen, zelfs op een zondag in november totaal buiten het seizoen heerst er altijd een gezellige sfeer. Op onze laatste avond in Les Bourrets maken we het niet te laat. Morgenvroeg alles weer netjes maken, en proberen om een uur of 11 weer richting Sittard te vertrekken. Dat lukt, maar op onze weg langs het fantastische Château Ladoucette kunnen we het toch niet weerstaan om even te gaan kijken, en ook hier een paar lekkere flessen Pouilly Fumé te kopen.
Om 18:00h arriveren we in Sittard, en na iedereen weer thuis te hebben afgezet, ga ik ook naar huis om Julie alles te vertellen wat we gedaan en beleefd hebben.
Ik hoop dat we Frits, Peter en René nog vaker in Les Bourrets mogen ontvangen, vooral om daar eens lekker te genieten van la douce France.
