We gaan, net als de afgelopen jaren, de carnavalsdagen in Frankrijk doorbrengen. Alleen nu geen hele week, maar aswoensdag zullen we weer terug reizen.
Nog maar nét onderweg, krijgen we een telefoontje van Lucile, onze Franse buurvrouw. Zoals eerder aan haar gevraagd, steekt zij de kachel alvast aan, om het huis een beetje te ontdooien na de afgelopen ijskoude winterweken. Wat blijkt echter uit haar telefoontje: de watermeter, die ik toch zo serieus heb ingepakt in een houten box met isolatiemateriaal, is bevroren geweest en als gevolg daarvan explodé, zoals zij het omschrijft. Je krijgt dan een beeld van een watermassa die door de eetkamer is gespoten, de hele vloer onder water en dergelijke. Blijkt achteraf gelukkig nogal mee te vallen: een scheur in de watermeter zelf, en wat restwater uit de leiding heeft nagenoeg geen sporen of schade achtergelaten. Natuurlijk, voordat de druk weer op de leiding gezet wordt, moet de meter wel vervangen worden. Lucile weet de waterleidingmaatschappij zover te krijgen dat er een monteur nog op de zaterdagmiddag de meter komt vervangen. Niets staat een gezellig weekend nog in de weg.
De plannen voor de komende dagen: Julie wil de kast op de kleine slaapkamer gaan verven en hoezen maken voor over de éénpersoonsbedden. Zelf wil ik de vloer in de andere slaapkamer afmaken, en de trapleuning plaatsen. De trapleuning hebben we in Limburg bij een smid op maat laten maken.
De reis verloopt spoedig, en laat in de middag komen we aan. De kachel brandt, en het is al een graad of 13 in huis. Het duurt nog een paar dagen van flink stoken voordat het echt comfortabel in huis wordt. Eerst maar eens het bed en de keuken in orde maken. Natuurlijk even bij Lucile en Jean-Luc langs om bij te praten en ze te bedanken voor hun bemoeienissen met de watermeter.
Zij komen 's avonds voor een apéro, waarbij Lucile de Sjrobbelaer wel érg lekker vindt.Zondagmorgen: lekker uitgeslapen in het warme bed. Ontbeten en toen maar eens begonnen met het werk. Julie begon aan het verven van de kast.
 |
| Toch nog een heel werk: schuren, gronden en verven. |
 |
| Maar, het resultaat mag er zijn. |
Op de andere slaapkamer ben ik ondertussen bezig met het invoegen van de tomette-vloer. Net als tijdens de Kerstvakantie met een voegmortel die eenvoudig in te vegen is en langzaam uithardt. Na uitharding de vloer met lijnzaadolie behandelen, en het ziet er impéc uit.
Het volgende project: de trapleuning. De smid hadden we duidelijk gemaakt wat we wilden. Met allerlei schetsjes en detailfoto's van de huidige situatie werd een werktekening gemaakt. De leuning diende niet té bewerkt te worden, maar ook niet te strak. Het moet wel passen in een oude boerenwoning. De krul aan het uiteinde mocht zeker niet te protserig en bewerkt worden; gewoon simpel en functioneel. Het resultaat is een mooie eenvoudige ijzeren trapleuning. Het plaatsen nam een halve dag in beslag, maar dan heb je wel wat!
Ondertussen kwam de laatste dag van ons verblijf weer langzaam in zicht, en moesten we ons voorbereiden op het vertrek. Dat betekende dus ook de isolatie van de watermeter verbeteren. Hoewel we deze winter geen strenge vorst meer verwachten, de volgende winter met vorst komt geheid weer. Dus met polystyreen de hele kist van onder, langs alle zijkanten en van boven bekleed. Nu maar hopen dat het voldoende is. Ondertussen toch maar de hoofdkraan dichtgedraaid, alle leidingen zoveel mogelijk afgetapt en de boiler laten leeglopen. Je weet maar nooit!
Woensdagavond weer thuis, en toch maar niet meer gaan "heringbiete".
