We verheugen ons op lekker 2,5 week les Bourrets tijdens de kerstvakantie.
Tweede Kerstdag vertrekken we, deze keer zonder aanhangwagen, dus lekker doorrijden. Volgens afspraak hebben Lucile en Jean-Luc de houtkachels aangestoken 's morgens, dus als we binnenkomen komt ons een aangename warmte tegemoet. Even alles uitladen, de slaapkamer inrichten, de boiler aanzetten, de Kerstcadeau's pakken, en naar de buren om bonjour te zeggen.
Daar worden we hartelijk ontvangen en de Kerstcadeau's worden uitgewisseld.
In onze brievenbus vinden we een briefje van de gemeente, met daarop de Kerstwensen en alvast goede wensen voor het nieuwe jaar. Maar ook een verzoek om het e-mail adres door te geven zodat de gemeente iedereen eenvoudiger en sneller kan bereiken en informeren. Ongelooflijk; een paar jaar geleden hadden ze wel een mailadres, maar dat werd niet gebruikt. Verstuurde mail bleef eeuwig in een ongeopende inbox hangen. En nu, na onze aanmelding krijgen we zowaar regelmatig nieuwtjes te lezen: de pizzabakker komt deze week met z'n pizzabus bij uitzondering niet op zaterdag maar op vrijdag; de uitnodiging voor de Nieuwjaarsreceptie van Monsieur le Maire; en zowaar een waarschuwing voor Code Orange i.v.m. dreigende sneeuw.
Eén van de Kerstcadeau's was een fonduestel, en dus werd er besloten dat we wat mensen zouden uitnodigen voor een gezellig avondje fondueën. Jean-Luc en Lucile zouden komen, én de Parijzenaars Jean-Claude en Ghislaine. Dat die ook nog hun mammie en zoon zouden meenemen was niet voorzien, maar hoe meer zielen, hoe meer vreugd!
 |
| Santé |
Maar, er moet natuurlijk moet er ook gewerkt worden! Dus wordt de bouwmaterialenhandel Doras weer opgezocht en een voorraadje Procalite ingekocht om te gaan invoegen. Eerst de laatste stukken muur in de salon vrijkappen, en dan maar invoegen. Julie staat haar mannetje en als een ware bouwvakker hanteert ze troffel en voegijzer. De salon is de laatste ruimte waar dit nog moet gebeuren. Dan hebben we zo'n 3 jaar af en aan ingevoegd, da's wel lang genoeg.
Maar wat een resultaat! We zijn er trots op.
 |
| Julie de Bouwer |
 |
| Ook de moeilijke plekjes moeten afgewerkt worden |
 |
| De ruimte boven de haard krijgt extra aandacht. |
Uiteindelijk zijn alle wanden die we willen in huis 'pierre apparente', waar zelfs de Parijse buurtgenoten weg van zijn! Ondertussen hebben we de tomette-vloer ook een opknapbeurt gegeven; eens goed met de waterzuiger een paar keer onder handen genomen. De vloer is er zienderogen op vooruit gegaan. Als alles klaar is gebeurt dat nog een paar keer, en dan gaan we aan de gang met lijnzaadolie. Dat haalt de originele rode kleur mooi op!
Op oudejaarsavond waren we uitgenodigd bij Jean-Luc en Lucile voor een etentje samen met familie en kennissen van hun. Een speciale avond, mét escargots en champagne natuurlijk. Maar om 01:30h hadden we echt genoeg van het lawaai, wat bij onze buren een vast onderdeel is van een gezellige avond: geluidsinstallatie op standje té hard, en iedereen die door elkaar praat in nagenoeg onverstaanbaar patois. Vooral alle gadgets op de nieuwe portables krijgen de hele avond royaal aandacht....
We zijn weer de TROC in Bourges en de Emmaüs in Magny-Cours gaan bezoeken, op jacht naar koopjes. We zoeken leuke meubeltjes en decoratieve dingetjes die we in het huis kunnen gebruiken. Een tafeltje, een plantentafeltje en natuurlijk weer een koffiepot voor Julie's verzameling. Julie ging gelijk aan de slag om het tafeltje van een mooie white-wash te voorzien. Dat lukte prima. Het opkopen en opknappen van leuke brocante meubeltjes voor de verkoop in Nederland zou wel eens een lucratieve bezigheid kunnen worden.....
Zo'n verblijf in les Bourrets in de winter is toch wel heel verschillend van andere tijden in het jaar. We kregen het huis nu wel beduidend warmer en comfortabeler dan eerdere winters, maar toch waren we een stuk minder productief dan bijvoorbeeld in de zomer. Lekker lang uitslapen en 's morgens langzaam op gang komen heeft ook wel wat! 
Ook heeft Julie de slaapkamers aangekleed met leuke gordijnen, die nog wel even op lengte gemaakt moesten worden. Dat wilde niet altijd even makkelijk lukken. Het kostte wat keertjes heen en weer naar de slaapkamers lopen, maar uiteindelijk is het gelukkig toch goed gekomen. 
Toen we in 2008 dit huisje kochten noemden wij het een 5-jaren project. Ondertussen gaan we ons 5-de jaar in, en het lijkt erop dat we deze globale planning gaan halen. Alleen nog het plafond en de afwerking van 2 wanden in de salon, en dan hebben we alles rond. We hebben wat foto's genomen die we denken te gaan gebruiken voor de nog te bouwen website .
We gaan ervan uit dat we komende zomer kunnen gaan verhuren. Dus wie een leuke plek wil boeken in 'la France profonde', niet in de toeristische drukte maar op het rustige campagne, niet ver van de wijnvelden van Sancerre en Pouilly-sur-Loire, vlakbij de boekenstad La-Charité-sur-Loire en op zo'n 35km van de mooie steden Bourges en Nevers, kan bij ons terecht. De 3 slaapkamers staan klaar in een authentieke boerenwoning, waar de sfeer van het Franse platteland, le Berry, bewaard is gebleven.
Soyez bienvenue!
