Vastelaovend in Les Bourrets

Zoals de laatste jaren gebruikelijk, gaan we de carnavalstijd weer in Frankrijk doorbrengen. We hebben gemerkt dat wanneer we Sittard eenmaal verlaten hebben, het gemis van 'de Zittesje vastelaovend' reuze meevalt. Wel nog even de Philzitting op vrijdagavond voor de carnaval bezocht uiteraard. Julie bleef thuis in bed samen met haar beste maatje op dat moment: Antigrippine.
Zaterdagmorgen was Julie voldoende opgeknapt, en we zijn op tijd vertrokken. Nu eens een keer via de Ardennen en Reims gereden in plaats van via Mons en Valencienne. Af en toe een andere route houdt het interessant onderweg. In de Belgische Ardennen lag nog een flink pak sneeuw van zo'n 30 cm, en onderweg zijn we ook nog verrast geworden door een hevige sneeuwbui. Voorbij Reims was alle leed geleden en we schoten lekker op richting Parijs. Rondom Parijs de navigatie gebruiken? Ben je gek, we zijn hier al zo vaak geweest, we weten de weg wel......... Mooi té ver doorgereden op de A4, afslag naar N104 'la Francilienne' gemist. Dus na wat omwegen toch op de A6 naar het zuiden uitgekomen, in Nemours nog lekker royaal de tijd genomen om te lunchen, en rustig door naar Les Bourrets.
De kachels waren 's morgens aangestoken door Lucile en Jean-Luc, dus de ergste kou was enigszins gebroken. Maar echt comfortabele temperaturen bereiken we pas na een aantal dagen stoken. Dus beide kachels maar flink opgestookt om zo snel mogelijk de temperatuur boven 10 graden te krijgen.
Deze korte vakantie zou gebruikt worden om schijnbaar kleine klusjes te doen; op diverse plaatsen moesten elektrische kabels worden getrokken en lampen worden gehangen en aangesloten. Het lijken kleine klusjes, maar al met al nemen ze toch heel wat tijd in beslag! Om te beginnen moesten de kabels op diverse plaatsen door de muur getrokken worden. Bij een muurdikte van 55 tot 60 cm toch een werkje waar mijn normale korte boren tekortschieten. Maar hier waren we op voorbereid: via een kennis hadden we een lange boor geregeld en meegenomen!


Boven het trapgat is de muur niet hard, maar wel dik!



De aansluiting voor de tweede buitenlamp moest door de latei.





Voor de verlichting boven het trapgat hadden we vanaf het begin al het idee om dat met spotjes te doen, zodat we een strijklicht over de mooie muur zouden krijgen. Eindelijk zijn we zover dat we dit kunnen uitvoeren. Maar wel nog even goed moeten nadenken hoe we dat zouden doen met kabels en schakelaar.
We zijn eruit gekomen!
De kabels gaan door de muur naar de achtergelegen opbergruimte waar de boiler staat; netjes uit het zicht. Voor de schakelaars is het 'klik aan/klik uit' systeem gekozen. Geen kabels over de mooie muren, maar een draadloze aansturing van de verlichting; ideaal in onze situatie. Én eenvoudig om een hotelschakeling mee uit te voeren boven het trapgat!


Zowel boven op de overloop als ook beneden in de 'salon' prettig licht.

Ook in de 'salon' een plafondlamp opgehangen en aangesloten. Je staat er versteld van wat een ervaring van luxe dat teweegbrengt; je loopt de woonkamer in en je kunt gewoon via een schakelaar verlichting hebben! Het klinkt zo simpel, maar je realiseert pas hoe prettig dat is, nadat je een tijd zonder bent geweest. 
Bij de plaatsing van de hangende spotjes vielen er een paar minuscule schroefjes waarmee de spots aan de 12V-kabel hangen, en die voor spanning op het lampje moeten zorgen. Deze schroefjes springen natuurlijk alle kanten op en komen op de meest onwaarschijnlijke plaatsen terecht. Als ware CSI-rechercheurs hebben we gezocht. Uiteindelijk heeft Julie 3 van de 4 onderdelen teruggevonden. Het ontbrekende schroefje uiteindelijk maar nagemaakt m.b.v. een andere schroef en de slijpschijf.


Rechercheur Julie

 Nadat alle verlichting was opgehangen en aangesloten hebben we nog met gips enkele plaatsen van het plafond waar de originele gipsen laag verdwenen was een beetje bijgewerkt. Een knoeiwerkje! Gelukkig heeft Julie een goede hand van gips-aanmaken; precies de juiste dikte zodat hij tegen het plafond is aan te brengen zonder dat alles weer naar beneden druppelt. Dit zal een volgende keer nog netter bijgewerkt moeten worden, voordat we het plafond en de balken kunnen gaan verven.

Zo mee en mee krijgt de 'salon' het sfeertje zoals we in gedachten hadden. Jean-Luc is zo vriendelijk geweest om de naden in de gipswand al bij te werken, zodat die binnenkort ook geverfd kan worden. Daarna nog 1 wand stukadoren. Hopelijk vinden we in het voorjaar tijd om met twee van m'n collega's die dit klusje wel willen aanpakken, een weekend naar Frankrijk te gaan.



Binnenkort kunnen we op pad voor meubeltjes voor de salon!

 Tijdens ons verblijf hebben we regelmatig via 'webcam Sittard' en Facebook flarden van de 'Zittesje Vastelaovend' meegekregen, en dus ook een beetje carnaval gehad. Ook via het plaatselijke radiostation, 'France Bleu Berry' hoorden we zondagmorgen melodieën, die ons bekend voorkwamen. Het blijkt dat veel bekende Sittardse carnavalsliedjes uit de oude doos vertalingen zijn van Franse liedjes! Luister maar eens via YouTube naar "le rève passe" uit 1906 en vergelijk dat eens met "Hoog,'t rood gael gruin" van de Philhermenie Zitterd. Toen we dinsdagavond op tijd terug waren in Sittard om eventueel nog de stad in te gaan, vonden we het echter te koud om ons nog een avond d'r in te storten.  
En trouwens, Julie was nog altijd aan 't opknappen van een lelijke verkoudheid!