Kerst-VAKANTIE in les Bourrets

Nog voordat we weer naar Nederland terug rijden, kan ik al aan de update voor de weblog beginnen, wat een luxe! Dat betekent dus dat we hier niet alleen aan het klussen zijn, maar nu ook aan het vakantie-vieren. Wel zo af en toe wat kleine dingetjes doen, maar vooral genieten en uitrusten. Dat wil echter niet betekenen dat die klusjes uitvoeren geen genieten is!!


De sapin stond op ons te wachten, met veelkleurig licht.

We gingen dit jaar al vóór de Kerstdagen richting les Bourrets, nadat we de buren per SMS geïnformeerd hadden over onze komst. Op die manier weten we ons verzekerd van een warme ontvangst: niet alleen zetten Jean-Luc en Lucile een prachtige kitscherige kunst-kerstboom met allerlei kleuren verlichting in ons huis, maar vooral worden de beide houtkachels aangestoken en zorgen ze ervoor dat die de hele dag blijven branden. Zo komen we in een verwarmd huis aan. Nou ja, verwarmd is misschien een beetje overdreven, maar in ieder geval is de ergste kou gebroken. En natuurlijk direct na aankomst het overdadig versierde en verlichte huis van de buren bewonderen.

Cadeautjes uitpakken, altijd een feest!

Meteen de eerste dag na aankomst ( het was nog géén Reveillon) kwamen onze voisins aan met de Kerstcadeaus. Cadeautjes werden uitgewisseld en er werd een apéro gedronken. In de daarop volgende dagen hebben we lekker rustig aan gedaan. Maar ondertussen wél af en toe wat geklust. Een boekenrek moest er komen in de nis in de salon, en onder de trap zou een dekenkist wel goed staan.



Lekker klussen in een verwarmde salon.

Dus de nieuwe zaag uit de verpakking gehaald en aan de gang. Na al die jaren klussen in een ruimte, wat eerst gewoon ’n werkplaats  maar nu 'le salon' was, was dat uiteraard weer de plek waar ik aan de gang ging. Dit tot ergernis van Julie, want ondanks de goede afzuiging aan de zaag lag toch de hele kamer onder het zaagstof. Maar aangezien het buiten regende kon ik moeilijk buiten gaan staan.

Ook hebben we het spel ‘sjoelen’ in les Bourrets geïntroduceerd. Nadat we zelf eerst een avond geoefend hadden (we willen tenslotte niet afgaan voor de Fransen), hebben we Jean-Luc en Lucile, maar ook Nicolle (ook iemand uit het gehucht die bij de buren op bezoek was) met haar kleindochter Yanaëlle de kunst ook aangeleerd. Het was een vermakelijke avond.

Daarnaast werd tijd uitgetrokken om eens te gaan kijken in Châteauroux en Issoudun. Vooral over Châteauroux had ik e.e.a. gelezen als zijnde ‘hoofdstad’ van le Berry, maar dat viel enigszins tegen. Wél was er in ‘l’église St. Martien’ een expositie van Santons. Dit zijn handgemaakte poppetjes, origineel uit de Provence, die dagelijkse taferelen in de Provence voorstellen. Ooit begonnen als alternatief voor de Kerststalfiguren. In het kleine kerkje stonden zo’n 300 Santons opgesteld in hun natuurlijke omgeving, mét natuurlijk ‘le crèche de Noël’. Heel leuk om te zien! Later in Issoudun werden we in de deels gerestaureerde kerk aangesproken door een ouder dametje die de zaken in de kerk een beetje in de gaten hield en de kaarsen in alle nissen en altaars aanstak. Vol enthousiasme kregen we tekst en uitleg over alle facetten van de kerk. Toen ik, na iets over de kerk in een info-blaadje had gelezen, een vraag ging stellen aan de Madame, was het hek van de dam en was er geen houden meer aan! Alle feiten, datums, en wetenswaardigheden kregen we te horen, of we wilden of niet. Zeer aandoenlijk, hoe deze dame begaan was met ‘haar’ kerk.

Ook namen we de tijd om wat snoeiwerk te doen in de tuin. Gezien het super goede weer was buiten aan de gang zijn aangenaam. Een laurierboom van de buurvrouw Elody is flink aan ’t uitdijen, en neemt veel zon weg van onze cour. Dus de zaag erin! Dat bleek nog een flinke klus. Na alle kleinere takken te hebben verwijderd en de dikke takken te hebben verzaagd tot bruikbare delen voor de houtkachel, bleef en enorme berg takje over op de brandplaats. Even laten drogen en een volgende keer lekker de fik erin; ik kan me daarop verheugen.

 Ook heeft Julie weer heerlijk gekookt: allerlei prachtige gerechten en natuurlijk “Tarte Tatin’. Naar een apéro bij Michelle en Didier nam Julie deze mee en verraste iedereen ermee. Ook al is dit eigenlijk een dessert, iedereen liet zich de 'Tarte Tatin' goed smaken.

Natuurlijk zijn we ‘in blijde verwachting’ van de website. Hieraan wordt druk gewerkt, en daarvoor zijn natuurlijk goede foto’s nodig. Dus de slaapkamers werden stuk voor stuk opgetuigd, en vanuit alle hoeken, met allerlei verschillende camera-instellingen werden de foto’s gemaakt. Hopelijk zijn ze goed genoeg…. Komende zomer nog een serie maken buiten, rondom het huis, om de serie te completeren. En waarschijnlijk zullen diverse foto’s regelmatig vernieuwd worden, wanneer we denken weer betere foto’s te hebben gemaakt.

Zo al met al waren de 2 weken toch weer snel voorbij. Wanneer je lekker bezig bent, of juist heerlijk aan ’t niksen bent, kan de tijd van vertrek zich aandienen voordat je er erg in hebt.