Na 3 lange maanden is het eindelijk weer zover: we gaan weer richting les Bourrets. Vanaf le jour de l'Ascension, Hemelvaartsdag hebben we 5 dagen vrij om ons weer lekker in het Franse leven te gooien.
Rond de middag arriveren we bij het huis, waar spinnen hun best hebben gedaan om het huis over te nemen. De eerste paar uren gaan dus ook op aan poetsen en spinnenwebben vegen. Daarnaast ook de keuken weer 'aanzetten' en de bedden opmaken. We verwachten op zaterdag bezoek, dus alle slaapkamers worden opgedoft.
Natuurlijk komen de buren, Lucile en Jean-Luc, even goeiendag zeggen tegen de avond. Zij vertellen vol enthousiasme over hun aanstaande huwelijk, waar wij getuigen mogen zijn. Komende zaterdag hebben zij 'rendez-vous' op het gemeentehuis, waar zij alle officiële documenten die ingevuld moeten worden gaan afgeven. Heel gewichtig, met de stapel papieren onder hun arm, kwamen zij de cour op om onze handtekeningen eronder te krijgen. Over Franse bureaucratie gesproken: ik weet niet op hoeveel papieren wij onze namen en handtekeningen hebben gezet...... Maar, alles is ingevuld en de datum en tijd liggen vast, zaterdag 26 juli om 15:00h is het zover!
Maar eerst een officiële handeling van een heel ander kaliber: De naamplaat van het huis wordt opgehangen. Het sfeervolle logo dat door Sjoerd is ontworpen is uitgevoerd als naamplaat, en is bij de ingang van de cour opgehangen. Bij gebrek aan straatnaam en huisnummer hebben we dan tóch een verwijzing waar we zitten. Ondertussen is de website online, en via diverse huizen-verhuur-sites zijn we te vinden onder de naam: "le Charme du Cher".
Ook wordt het nieuwe onderstel voor de buitentafel uitgeprobeerd. Een mooi roestend ijzeren onderstel past goed bij het karakter van de rest van het huis. Alleen vraagt dit onderstel voor een iets groter blad. Dus ik denk dat we het huidige tafelblad, een oude deur, bedanken voor bewezen diensten en met steigerhout een groter tafelblad gaan maken in de zomervakantie.
Ondertussen is het weer tijd om de vloeren opnieuw te behandelen met lijnzaadolie. Hiervan worden de tomettes mooi rood, en enigszins waterafstotend. De meubels konden naar buiten met het goede weer, dus stonden die niet in de weg. En we hebben toch 2 dagen voordat het bezoek komt, dus dan heeft de vloer royaal tijd om te drogen, dachten we.....
Ook de rookgasafvoer in de woonkamer wordt aangepakt: om een efficiënter gebruik te maken van de warmte van de houtkachel wordt die uit het open haard-gat naar voren gehaald en met een kachelpijp verbonden met het gat dat bovenin de schouw aanwezig is. Wel nog even de juiste maat nisbus inmetselen; dus weer kappen! Maar daar draaien we onze hand niet meer voor om! |
| Wel nog even de lengte van de kachelpijp aanpassen! |
Samen met Bart en Marianne hebben we gezellig gegeten op het terras, en hun trots het huis van binnen en van buiten getoond. Het was hun eerste bezoek aan les Bourrets, maar via de website en de weblog hebben ze alle vorderingen gevolgd.
Ook zijn we met hun de omgeving in geweest, en hun een beetje kunnen aangeven waarom wij deze regio zo aantrekkelijk vinden. De meeste mensen slaan het centrum van Frankrijk over op weg naar het zuiden, maar vergeten dat dit gebied heel wat te bieden heeft. Ik geloof dat ook Bart en Marianne 'le Centre' nu ook meer op haar waarde schatten!
Natuurlijk zijn we naar Sancerre geweest, en ook onze wijnboer in Verdigny werd bezocht. We moesten onze wijnvoorraad sowieso weer aanvullen. In Chavignol liepen we een leuke regionale markt op, met allerlei streekproducten (voornamelijk eetbare). Kinderen en ouderen in folkloristische kledij gaven het festijn extra allure.Natuurlijk moest die kachelpijp nog op maat gemaakt en aangesloten worden. Daar heeft Bart goed mee kunnen helpen, en 's avonds hebben we de kachel ook nog aangestoken om te proberen of hij wel goed trok! En natuurlijk ook voor de gezelligheid!
 |
| De kachelpijp wordt ingekort. |
Natuurlijk waren er nog wat leuke werkjes voor de laatste dag: de tuin was weer overwoekerd en ook het gras op het 'gazon' stond een halve meter hoog. Dus op de tractor-maaier van Jean-Luc heb ik me heerlijk kunnen uitleven, en de tuin ziet er weer een stuk gebruiksvriendelijker uit!
