Vroeg voorjaar in Herry

Oeps, het is alweer 4 weken geleden dat we in Les Bourrets waren, maar de update op de weblog is nog steeds niet geplaatst.......
Dus, aan de slag en de laatste nieuwtjes vertellen.


Het leek wel zomer! Op weg naar les Bourrets volop zon en temperaturen die voor begin maart ongelooflijk hoog zijn. Onze vriendelijke buren hadden de kachels weer aangestoken, zodat de temperatuur ook in huis al een beetje behaaglijk was. 

Dus langzaam aan wennen, met een kopje koffie op het terras.

Andere Nederlanders die in Herry een huis hebben, en waarmee we tijdens ons vorige verblijf kennis hebben gemaakt, kwamen even op de koffie. Met de dikke trui aan hebben we voor de open haard gezellig gezeten, en trots hebben we het huis aan hen getoond.

Julie zit midden in haar studie voor leesconsulent, en aangezien in april haar eindpresentatie verwacht wordt, was het voor haar zaak om tijdens deze week de nodige tijd daar aan te besteden. Heel consciëntieus nam zij uitgebreid tijd om hieraan te werken, met een elektrisch kacheltje achter haar stoel.





Ook hebben we een paar aannemers gevraagd om eens te komen kijken naar het dak van de schuur, waar nu toch wel iets aan moet gebeuren. Het leiendak begint zo links en rechts wat leien te verliezen, en we willen dat (laten)repareren voordat het erger wordt en de rest van de schuur er écht schade door oploopt. Ook nu weer houden Franse aannemers zich perfect aan hun afspraken; na telefonisch contact te hebben opgenomen stonden ze er op de afgesproken tijd! Niet alleen moeten een paar leien herplaatst worden, maar vooral de kopse kanten van het dak vergen reparatie. Balken vervangen en metselwerk bijwerken. De eerste offerte kregen we een paar dagen later, en dat zou hem niet worden! We vielen zowat om van de prijs. Gelukkig viel de tweede offerte weer mee, zeker nadat ik had aangegeven dat ik tijdens onze zomervakantie de aannemer zelf mee zou helpen.


de 3 driehoekige openingen horen zo te zijn, alle overige lichtpuntjes moeten gerepareerd.

Ook hebben we een WiFi-versterker geplaatst. De internet ontvangst van Lucile haar WiFi was zwak, en alleen maar voor het keukenraam te ontvangen. Dus daar de versterker gehangen, en ja hoor, we hebben goede ontvangst door het hele huis. Alleen één probleem, onze versterker werkt zó goed, dat we de hele bandbreedte benutten zodra we bezig zijn, en Lucile geen internet meer overhoudt. Dus afgesproken dat wij 's avonds geen internet gebruiken tot ca. 22:00h. Zo houden we de relatie met onze buren wel zo plezierig!

Nu WiFi ontvangst door het hele huis.

Verder hebben we veel op de bank zitten lezen. Lekker voor de open haard, in een woonkamer die ondertussen aangenaam verwarmd was. Natuurlijk ook vanwege de hoge buitentemperatuur. Regelmatig een kruiwagen vol met brandhout uit de schuur gehaald. De kunst was om 's nachts de kachel aan de gang te houden, zonder midden in de nacht blokken bij te moeten gooien. We worden hier al echte professionals in: 's morgens even flink in het as rammelen, vers hout erop en binnen no time hebben we weer een flink vuur.

Toch meenden we ook nog iets nuttigs te moeten doen. Dus werd besloten om de luiken, en dan vooral die van de slaapkamers, een verfbeurt te geven. De luiken boven hangen al zo'n 4 jaar, en waren t.o.v. de nieuwere luiken beneden al enigszins verschoten. Dus dat betekende de luiken afmonteren, schuren en dan 2 lagen verse verf erop. Geen zwaar werk, maar wel nuttig. En het geheel ziet er weer mooi verzorgd uit. Iemand heeft me ooit eens verteld dat wanneer je in Frankrijk iemand z'n luiken ziet verven, je haast ervan uit kunt gaan dat dat een Nederlander is. Zou het dan echt waar zijn? Klopt, de meeste Fransen zelf vinden het na de eerste verfbeurt wanneer de luiken nieuw gehangen worden eigenlijk niet meer zo belangrijk om ze strak in de lak te houden.

 


Ook heeft Julie de spiegel van één van de slaapkamers wit geverfd zodat die beter bij de rest van de meubels past.

En zo kwamen we de week lekker rustig door; af en toe eens een markt bezoeken, weer eens een ander stuk van de omgeving bezoeken, lekker buiten op het terras eten, en vooral lekker uitrusten. Bij Gérard en Annie weer een avond op bezoek geweest, waarbij Gérard erop stond
dat we bleven eten. We hadden er een gezellige avond, waarbij Gérard het vlees bereidde op een rooster in de immense open haard die in hun voormalige café staat. Lekker eten, goed gezelschap, en de avond eindigde in het samen zingen van chansons. Zij kennen een heleboel Franse liedjes die binnen Frankrijk wereldberoemd zijn, maar nooit tot in Nederland zijn gekomen. Vooral uit de 'revolutionaire' tijd van eind 60-er jaren, toen de anti-beweging de studenten in Parijs de 'barricades' op stuurde, vergezeld van strijdliederen.

De chef bezig in de grote haard.

Het was een heerlijk weekje! Op de terugweg nu eens via Parijs, over de Boulevard Périférique gereden. Maar dat was geen succes! Eén lange file, vanaf de oprit van de BP bij Porte d'Italie tot aan Porte de la Chapelle waar we de A1 richting Noorden namen.