La crémaillière

Vanwege het feit dat ons huis deze zomer regelmatig gebruikt wordt door gasten, hebben wij onze zomervakantie verdeeld over een korte vakantie vóór het seizoen en een korte vakantie ná het seizoen. Dus eind juni begon onze eerste vakantie!

Absolute rust in 'les Bourrets'.

De eerste week stond voornamelijk in het teken van de "cour-warming-party",                            la crémaillière,  gepland op de zaterdag, halverwege onze vakantie. De eerste voorbereidingen waren al via Facebook gedaan: uitnodigingen naar diegenen die we graag erbij zouden hebben. Natuurlijk realiseerden we ons dat 'even een weekendje' vanuit Nederland naar les Bourrets, alleen om een feestje te vieren, misschien wel érg veel gevraagd was. Voor de Fransen die we uitgenodigd hadden hoefde dat in ieder geval geen obstakel te zijn!

Julie wordt opgehouden door een stel ganzen

Het eerste weekend hadden we gasten via 'les Fauveaux', een Chambres d'Hôtes in één van de andere gehuchten van Herry, gerund door Wil en Pieter. Zij hadden een Nederlands koor uit Dinteloord te gast, maar hun beddencapaciteit kon niet alle gasten herbergen, dus een aantal gasten sliep bij ons. We hebben het concert bezocht dat het koor in Sancerre gaf op de Franse feestdag 'le jour de la musique'. Gezellige sfeer en voor vele bezoekers in Sancerre een onverwacht extraatje! 

L'écluse des Lorrain.

Parc Floral in Apremont-sur-Allier

De eerste week in 'le Charme du Cher' hebben we voornamelijk vakantie gevierd; een leuke fietsdag langs de Loire richting Pouilly-sur-Loire, een bezoekje aan Apremont-sur-Allier, een prachtig on-Frans dorpje met een indrukwekkend Parc-Floral. Ook de verdedigingswallen rond het het Château d'Apremont en de unieke ronde sluis tussen het "Canal latéral à la Loire" en de Allier zijn een bezoekje waard. Absoluut een aanrader! On-Frans omdat het dorpje té mooi opgeruimd is, zelfs de elektriciteitskabels en telefoonkabels zijn ondergronds gelegd. 




Ook de eerste inspectie/kennismaking gehad met Madame Camelot van de organisatie "Gîtes de France", waar we graag bij aangesloten zouden zijn. Via deze organisatie boeken veel Fransen hun vakantieverblijf, én hun classificatie zorgt voor een belastingaftrek bij de Franse belastingen! Ook niet onbelangrijk!! Madame Camelot was blij verrast en voorzag een classificatie met 3 épis (korenaren, hun sterren-aanduiding). Nog wat (voornamelijk kleine) zaken moeten worden aangepast, en in september volgt hun tweede, definitieve inspectie. Ondertussen zijn wij wel opgenomen in hun bestand en hangt het bordje bij ons huis!

Genieten van de rust in Apremont-sur-Allier.

Donderdagavond mochten we Marc en Mieke verwelkomen. Voor hen de eerste keer dat zij het huisje zagen waar ze al zóveel over gehoord hadden. Enthousiaste reacties en begrip voor onze 'verslaving' aan dit plekje! Met hen hebben we op vrijdag de regio bezocht, en natuurlijk bij huisleverancier Revérdy in Verdigny wijn gaan proeven en kopen, zodat we op zaterdagavond ook Sancerre konden schenken voor onze gasten! 

Zaterdag kwamen in de loop van de dag nog meerdere NL-gasten: Monique en Jacques vanuit hun stekkie in de Auvergne, en collega Wietze met Ans, die dit in hun vakantie ingepland hadden; zij waren onderweg met hun camper. Mieke en Marc waren ondertussen naar een brocante in Beffes, en kwamen terug met leuke vondsten!

's Avonds kwamen de overige gasten, voornamelijk Fransen, maar ook Wil en Pieter van 'les Fauveaux'. Volle bak op de cour! Julie had allerhande lekkere hapjes en snacks voorbereid voor dit "diner-apérotive". De 'cave' lag vol met lekkere Sancerre, en het leek erop dat niemand naar huis ging voordat de hele voorraad, inclusief de reserve-voorraad van Mieke, op was!
Voordat Wietze en Ans op maandag als laatsten vertrokken, heeft Wietze nog meegeholpen met het opbouwen van de loodzware steiger die ik kon lenen van buurman Johann. Hiermee kan ik de zijmuur van het huis tot in de nok bereiken om de bestaande stuklaag weg te kappen om daarna verse kalkmortel aan te brengen, door deze met een tennisslag in de uitgekapte voegen te mikken. Pittig werkje, zeker wanneer de temperaturen oplopen tot royaal boven de 35gr. Dus alleen 's morgens gewerkt, totdat rond het middaguur de zon genadeloos 'om de hoek' kwam branden! Donderdag ben ik hiermee gestopt, omdat 40gr. toch geen 'werkbaar weer' bleek.

Lang niet alles afgekregen wat ik van tevoren had gedacht, maar alweer een stukje verder. 

Gelukkig helpt Wietze een handje!

En maar weer aan 't kappen.

Dan weer de uitgekapte voegen vullen

Julie staat ook haar mannetje.

Ter voorbereiding op de dégustation die op Quatorze Juillet plaatsvindt bij de medecursisten van de Franse les zijn we op wijn-excursie gegaan. In het 'Maison des Sancerres' de nodige info gehaald; we kregen zelfs een persbericht mee met alle wijnboeren, hun oppervlakte percelen en geproduceerde aantal hectoliters Sancerre-wijn gedurende het afgelopen jaar. Daarna natuurlijk eerst naar Reverdy, om de basis van een sublieme Sancerre van de 'terres blanches' in te slaan (onze basisvoorraad was trouwens opgegaan tijdens de crémaillère). Maar je wilt wel kunnen vergelijken.  Dus naar Ménétréol-s/Sancerre gegaan om een Sancerre-wijn te proeven die geheel op Silex-terroir (vuursteen-grond) gegroeid is. Zodanig denken we het verschil te kunnen aantonen tussen verschillende Sancerre-wijnen.

Zicht op Sancerre over de druivenvelden.

En ondertussen regelmatig de buren op bezoek gehad en ook zelf bezocht voor een 'petit apéro' en iedere dag een vervolg gehoord op de 'perroquet-klucht'; De buurvrouw had op FaceBook gehoord van een papegaai die gratis te verkrijgen was. Na alle info hierover op hun Facebook te hebben gelezen, meenden we toch hen te moeten waarschuwen voor oplichting. Papegaai, gratis te verkrijgen, alleen transportkosten (€ 90,-) van te voren over te maken op een Western Union bankrekeningnummer. Klinkt een beetje als té mooi om waar te zijn!!! Het bedrag moet notabene overgemaakt worden naar een adres in Benin! Maar zij wilden het beest wel érg graag hebben, en bleven geloven in de oprechtheid van de aanbieder. Na via internet een afspraak te hebben gemaakt om het vogeltje te komen afhalen, zijn ze uiteindelijk afgezakt naar een adres in de Auvergne, zo'n 200km naar het zuiden. Om daar erachter te komen dat het adres helemaal niet bestaat, en er écht geen papegaai op hen zat te wachten. Gelukkig hadden ze niets vooraf betaald.
 

Zo is het goed uit te houden.

Al met al hebben we 2 leuke, soms drukke, maar ook regelmatig heel relaxte weken in verzengend heet weer gehad!