Met Matthys in les Bourrets

In september was Thijs anderhalve week in Nederland voor een korte vakantie vanuit Canada, en ook hij wilde wel eens ons huisje in Frankrijk zien. Dus een korte trip van 4 dagen gepland, nét lang genoeg om een goede indruk van het huisje, het gehucht en de omgeving te krijgen. Met prachtig weer zijn we op zondag 13 september vertrokken.
Onderweg honderden motorrijders tegengekomen die terugkwamen van een weekendje races op Magny-Cours, bij Nevers. In de middag aangekomen in les Bourrets, en eerst eens alles samen bekeken. Blijkbaar hebben de vele foto's die we in het verleden gemaakt en verstuurd hebben toch niet alles duidelijk gemaakt.

's Avonds natuurlijk de buren op de apéro gehad, bijgepraat en na een bezoek aan de pizzeria in La-Charité-sur-Loire (het enige restaurant wat nog open was) op tijd naar bed gegaan om de volgende morgen op tijd weer fris te zijn.

Op de planning voor de maandagmorgen stonden de noodreparatie aan het dak van de grange, en brandhout zagen. We hadden ondertussen een leuk briefje gekregen van Bruno, onze overbuurman die we nog nooit hebben getroffen. We hadden hem in een brief toestemming gevraagd om via zijn dak naar boven te klimmen naar de nok van onze grange, waar nodig een zinken nokkap teruggeplaatst diende te worden. Dus, de ladder uit de stal gehaald, de échelle-plat van Jean-Luc gehaald en het dak op. Het was toch wel erg hoog, en om onze nok te bereiken moest je niet alleen naar boven, maar ook op de nok van Bruno rechtop gaan staan en ver opzij reiken naar de afgewaaide nokkap. Mij lukte het niet, maar gelukkig stond Thijs een stuk vrijer op die hoogte en met behulp van een lange lat waar een spijker doorheen geslagen was, lukte het hem om de kap weer enigszins op zijn plaats te krijgen en vast te maken.

Daarna nog een uurtje hout gezaagd voor de haard. Tussen 10 en 12 uur had de monteur van EDF afgesproken om langs te komen om onze hoofdzekering op te waarderen naar 30 Ampère i.p.v. de huidige 15 Ampère. Was gepiept in 5 minuten. Hierna was het tijd voor een douche en een tour om de omgeving te verkennen, met als eerste doel la-Charité-sur-Loire.

Een gezellige wandeling door dit authentieke Franse stadje, met zijn prachtige overblijfselen van een klooster, waaronder de imposante kloosterkerk, en natuurlijk de remparts die een mooi zicht op de stad, de Loire en de omgeving geven. Daarna een terrasje pakken bij Chez Babette, en door naar de wijnvelden rondom Pouilly en langs het Canal laterale à la Loire weer langzaam terug richting Herry. We moesten goed opletten op tijd terug te zijn in les Bourrets voor de afspraak met de menusier, die een offerte zal maken voor de luiken op de etage. 's Avonds hadden we afgesproken (gereserveerd is hier echt een té groot woord) in het dorpsrestaurant l'Atalante voor moules à la volonté, heel prettig geholpen door de sympathieke uitbaters Gérard en Annie.
Dinsdag begon als gewoonlijk met een kort ritje op de fiets naar de bakker in Herry voor de verse croissants. Daarna richting Sancerre, waarvan Thijs gehoord had dat die regio de allerbeste wijnen voortbracht. Dus dat betekende wijnproeven in de omgeving Sancerre. Eerst maar eens naar het stadje zelf, om te genieten van het prachtige uitzicht over de Loirevallei aan de zuidoostkant en de uitgestrekte wijnvelden aan de noordkant. Thijs wilde ook absoluut voor zijn kennis Jordy (die hem lyrisch over deze wijnen verteld had) een fles Sancerre meenemen, maar dan moest er wel één van de beste gevonden worden, en de beste manier om die te vinden was dégustation, dus.....

We begonnen in Bué, een kleine village vignerons, een paar kilometer ten zuidwesten van Sancerre. Hier struikel je bijna over de vignerons en viticulteurs, dus het was moeilijk kiezen. Uiteindelijk besloten om bij Daniël Crochet naar binnen te gaan, waar madame Crochet ons uitgebreid vertelde over hun wijn, de omgeving, de appélation, en alles wat wij wilden weten. Blijkbaar aangestoken door ons enthousiasme nodigde zij ons uit een kijkje te nemen in hun nieuwe cave. Niks geen stoffige en bedompte kelder, maar een brandschone moderne fabriekshal, met stalen containers van zo'n 1000 liter, en nog een heel kleine ruimte waar de houten vaten met de rouge kwamen te liggen. Zij vertelde dat alles en iedereen momenteel maar met één ding bezig was, nml. de aankomende vendange, de druivenpluk die binnen enkele dagen van start zou gaan.

Om zeker ervan te zijn dat de terroir wel degelijk veel invloed heeft op de uiteindelijke smaak van de wijn, hebben we een ander Domaine gezocht, ver weg van Bué, waar met dezelfde wijnrassen (100% sauvignon voor de blanc en 100% pinot noir voor de rouge), en met dezelfde strenge eisen van de appélation Sancerre ook getracht word om een onvergetelijke wijn te maken. Wij vonden deze in Crézancy-en-Sancerre, bij Domaine de la Voltonnerie. Een sprankelende blanc en een veel rondere rouge. Dus wéér een doosje mee!

Zou de Pouilly-Fumé nu écht zo verschillend smaken?? Er is maar één manier om hierachter te komen; de Loire over en proeven! In het kleine gehucht Les Loges bij Pouilly-sur-Loire een wijnboer gevonden die tijd voor ons nam, ondanks de drukke voorbereidingen voor de vendange. En ja hoor, een totaal andere smaak, volgens de wijnboer natuurlijk te wijten aan het terroir, aangezien ook de Pouilly-Fumé, net als de Sancerre blanc, 100% sauvignon is. Weer een doosje.....

Al met al een hele leerzame en smakelijke dag, die afgesloten werd in Charité met een lekker etentje in l'Auberge du Seyr, ondertussen één van de vaste adressen.

Woensdagochtend na het ontbijt alles opgeruimd, de boiler leeggelaten en een briefje voor Lucile geschreven. Aangezien we voor het eerst de slaapkamer hadden gebruikt hoefden we deze keer geen caravan te poetsen en op te ruimen. Toen maar de terugreis aanvaard met de nodige doosjes wijn achterin de auto, om lekker moe thuis te komen, met het vooruitzicht op de pasteitjes van Truus.

Zomervakantie 2009 in les Bourets

Eindelijk, na 3 maanden kunnen we weer naar les Bourets! Op de planning staat eerst en vooral de keuken in orde maken; het ziet er wel leuk uit op het plaatje, maar nog niets is aangesloten. Warm en koud water moet er komen, waterafvoer, en een extra stroompunt voor de koelkast en magnetron. Ook moet het keukenblad nog op maat gemaakt worden, met een hoekstuk en een hergebruik van het afgeslepen stuk. We rekenden op een halve dag, maar het werd anderhalve dag. Maar dan is alles wel helemaal klaar, zélfs de bovenkastjes die aan de "peperkoek"-muur moesten worden opgehangen. Het oude theeservies van Julie's moeder past leuk in het kastje met raampje.
Woensdagavond kwamen Truus en Jo eens kijken hoe we ervoor stonden, en of ze konden helpen. Ondertussen was Julie druk bezig met het verfwerk in de wc, één van de resterende wanden in de keuken en de wand rondom de haard in de salle à manger.
Daags erna met Jo eerst de gipsplaten en glaswol gaan halen bij de Brico-Depot in Nevers. Toen aan de slag gegaan met de broodnodige afwerking van de dakrand. En 's avonds bij Lucy en Jean-Luc op bezoek voor de apéro. We hebben 's morgens gewerkt (toen het nog enigszins gewoon warm was) en 's middags in de hitte alleen leuke dingen gedaan (terrasje pakken, Sancerre en Cosne-sur-Loire bezoeken.)
Na het vertrek van Truus en Jo zijn we lekker een dagje gaan niksen aan de oevers van de Loire.
Maandag kregen we het aangekondigde bezoek: Bert en Dorien met 3 kinderen, vriend en hond, en Huub en Mariëtte. Prachtige gelegenheid om met z'n allen aan de geïmproviseerde tuintafel te lunchen, en 's avonds een lange BBQ-avond, uiteraard met de nodige wijn.
De voormalige zolderruimtes zijn bij deze ingewijd als slaapkamer.
De volgende ochtend gingen Huub en Mariëtte verder naar St.Galle-sur-Sioule, Dorien met de kids gingen een plaatsje zoeken op de camping in la Charité-sur-Loire (daar is voor de kinderen veel meer te beleven), en Bert bleef om ons te helpen met de plaatsing van het laatste dakraam in de badkamer. Dit moest van buitenaf gebeuren aangezien de binnenkant al was voorzien van isolatie en gipsplaten. Alles verliep goed, en nu hebben we daglicht en ventilatie in de badkamer. 's Avonds op de camping gaan eten en napraten over de goed verlopen dag.

Daags daarna heb ik Bert en Brian opgehaald op de camping, om met hun te beginnen aan de rails en gipsplaten. Eerst het nodige overleg hoe precies te beginnen, en op gegeven moment de eerste rails voor de wanden én de slaapkamerdeur geplaatst. Bert en Brian hebben ons goed op gang geholpen. Maar natuurlijk wilden zij ook nog wat vakantie vieren, en zijn donderdag de regio gaan verkennen. Vrijdag moesten zij weer terug richting Sittard.
Ondertussen had Jean-Luc aangegeven dat hij me wel wilde helpen met de gipsplaten vanaf maandag. Met een plaatmaat van 120x250 is het vrijwel onmogelijk om alleen aan de slag te gaan. Temeer daar er geen rechte hoek in het huis te vinden is, en dus alle platen bijgesneden moesten worden. We hebben hierbij dankbaar gebruik gemaakt van de aangeschafte platenlift. Maar vóór maandag moest ik dus wel alle voorbereidingen klaar hebben: glaswol-isolatie(200mm dik) boven de balken aanbrengen, alle kabels en aansluitingen voor de diverse spotjes leggen etc. Ondanks de 38 graden buitentemperatuur (en dus direct onder het pannendak nog ietsje warmer) moest alles voor maandag erin zitten!
Op de avond van de warmste dag van het jaar hadden de buren uit Paris, Didier en Michelle, een etentje voor alle aanwezige bewoners en aanwezige familie van les Bourets gepland. Met zo'n man of 25 zaten we aan lange tafels te genieten van de kookkunsten van Michelle en haar schoonzus Marie-Jo. Om alleen maar het voorgerecht te noemen: salade met crottin uit de oven, foie gras en gésiers. HEERLIJK!
Vanaf maandag samen met Jean-Luc aan de slag gegaan aan de slaapkamers. Na 3 dagen hadden we 1 slaapkamer klaar, en in de grote slaapkamer aan de voorzijde alle rails erin zitten. Toen zijn we gestopt, omdat we toch ook nog enkele dagen wilden rusten, niet te veel doen, maar ook opruimen voor de terugreis.
Al met al is er heel veel gebeurd, we zijn lekker opgeschoten, en hebben warempel één slaapkamer en een overloop op de bovenetage. Maar daar wacht ons wel nog de nodige afwerking. Volgende keer gaan we vrolijk verder.
Hieronder nog wat sfeerbeelden van de leuke vakantieweken:

Hemelvaart 2009 in les Bourets

Hemelvaart 2009, vanaf donderdag tot en met de dinsdag erna, vrij genomen om naar Herry, les Bourets te gaan. Ducque gaat natuurlijk mee, hij is al heel handig met zijn gebroken poot. We gaan proberen om de keuken passend te krijgen, en daarnaast de trap en de deur van de badkamer te lakken.
Om te beginnen zullen alle scheurtjes en gaatjes achter het nieuwe verfwerk in de keuken(en dat zijn er nogal wat) dichtgemaakt moeten worden.
Daarna de zorgvuldig uitgekozen kleur opbrengen, en het pakt goed uit: we vinden de kleur nog altijd leuk! Eigenlijk hadden we gehoopt Jean-Luc te paaien voor hulp bij het laatste dakvenster, maar die had een heel ander probleem: zijn 15 jaar oude Renault, met 400.000km op de teller had problemen. De versnellingsbak had het zowaar begeven. Voor hem geen reden tot paniek. Via de sloop een 'nieuwe' gevonden. Of ik tijd had om deze mee op te halen? Jazeker, voor goede buren doe je dat! Dat we daarvoor wel zo'n 60km moesten rijden (en ook weer terug), was hij vergeten te zeggen. Maar als dank van Lucy wel een heerlijke zelfgemaakte gateau gekregen (en nog eentje op de dag van vertrek om mee naar huis te nemen). En na anderhalve dag vloekend en tierend, vuil van boven tot onder, onder de zwarte olie van voor tot achter, had Jean-Luc de auto tóch weer aan 't lopen. Voor ons verwonderlijk, voor hem de gewoonste zaak. Dus de plaatsing van het laatste dakvenster is naar de zomervakantie verplaatst.
Ondertussen ben ik met een leuk werkje bezig, geen zwaar werk, maar wel secuur; de trap dient in de blanke lak gezet te worden.
Omdat het buiten aardig warm was, werd er 's morgens ook een beetje tuinwerk gedaan; het onkruid moet een beetje in bedwang gehouden worden. We willen tenslotte nog in de schuur komen zonder 'aangevallen'te worden door hoge brandnetels.
Nadat Julie de keukenwanden had geprimerd, en met structuurverf de kleur had aangebracht, konden we de op internet gekochte keuken gaan passen. Hij zal zo hier en daar nog moeten worden aangepast, maar het geheel past toch heel aardig. Ook zal het warm en koud water, zowel als de afvoer nog moeten worden aangesloten. Wat een verschil met een jaar geleden! Het wordt zowaar al een beetje een comfortabele woning! Ook boven is er nog gewerkt: de balken, die het verlaagd plafond en de isolatie moeten dragen, zijn geplaatst. Met een buitentemperatuur van boven de 30 graden was het daarboven best wel warm! Maar het plafond kan volgende vakantie gehangen worden.



Al die tijd heeft Ducque ons beziggehouden met z'n gebroken pootje: als hij naar buiten wilde moest er een plastic zakje rond zijn spalk om te voorkomen dat de spalk nat zou worden. Maar ja, bij een hond die nogal energiek is blijft dat plastic zakje niet lang om z'n pootje. Een middag alleen in het huis terwijl wij naar Nevers waren, beviel hem trouwens niet echt, wat hij liet blijken door nogal luidruchtig de buren bezig te houden.
Nu 2 maanden wachten, want we kunnen pas weer in augustus terug. Ondertussen plannen maken, tekeningen uitwerken, budgetten voor diverse zaken berekenen aan de hand van de prijzencatalogus van de Brico-Depot. Allemaal leuke dingen in de aanloop naar een volgend verblijf in les Bourets! Trouwens, iedereen die in Frankrijk op vakantie gaat en in de buurt komt, is van harte welkom om een koel glas wijn te komen drinken bij een lekkere barbeque.

Met z'n vijven een weekje aan 'm.

Al een hele tijd geleden is het idee ontstaan om met Luuc, Jo en Lars een keer te gaan klussen in les Bourets. Na wat heen en weer geregel was de laatste week van april de enige mogelijkheid. Doel: het plaatsen van de dakvensters, zodat er daarna begonnen kon worden met de dakisolatie.
Helaas gooide het weer de eerste paar dagen roet in het eten. Tot en met woensdag veel regen, met af en toe een straaltje zon.
Dus de eerste dagen maar binnenwerk gedaan: de eiken balk ondersteunen zodat deze niet langer 'veert' zodra er iemand op de bovenetage loopt. Daarna kon ook de trap geplaatst worden, zodat we eens anders dan via de ladder naar boven kunnen.

Daarna een hele dag lang voegen uitgekapt, waarin we al aardig bedreven raken. Ondertussen heeft Julie de badkamer een verfbeurt gegeven; die ziet er nu helemaal 'af' uit. De eiken dakbalk komt prachtig uit nadat Julie die helemaal heeft schoongemaakt met een staalborstel e.d.


Woensdagavond zijn Jo en Lars aangekomen, een uur voor Koninginnenacht. Lars had de oranjebitter meegenomen om dit te vieren. Na ettelijke flessen wijn én natuurlijk de oranjebitter was het toch wel erg laat geworden (Julie was al naar bed gegaan).
's Morgens zat dan ook niet iedereen even fris aan het ontbijt.
Maar..........ondertussen was het weer wel verbeterd, en kon er begonnen worden met de dakvensters. Best wel spannend, toen Luuc de eerste dakbalken doorzaagde om het frame voor een dakvenster te plaatsen. Maar Luuc ging vol vertrouwen verder, en in de loop van de dag zat het eerste dakvenster erin, en de voorbereidingen voor de twee volgende waren ook al gedaan. 's Avonds hebben we de in oktober beloofde tulpen naar la-Charité-sur-Loire gebracht, waar men verwonderd was dat we hieraan gedacht hadden. Goed dat Jo de tulpen vanuit Nederland had meegenomen!


Ondertussen had Ducque geprobeerd vanaf de stadswal naar beneden te vliegen, zo'n 6 meter diep. Dit liep niet goed af, dus met de hond naar de vétérinaire in Cosne. Toen hebben we de burenhulp van Lucy en Jean-Luc zeer weten te waarderen.

Lars heeft vrijwel onophoudelijk voegen gekapt(totdat hij zijn handen bijna niet meer omhoog kon krijgen), Jo heeft gekapt, de werkplaats schoongehouden en gehandlangerd bij Luuc. Ook hadden we Jean-Luc gecharterd om een dakreparatie uit te voeren. Iedereen heeft flink gewerkt, het goede weer en de prima sfeer zorgden ervoor dat de motivatie optimaal bleef, ondanks de vermoeidheid.


Lucy was ook regelmatig op bezoek om wat te kletsen, ons op te houden, Jean-Luc op het dak in de gaten te houden. Haar idee was het om een groepsfoto te maken. Ze is zó trots op haar printer dat ze de foto gelijk op groot formaat heeft uitgeprint. Een leuk souvenir.

Vrijdagmiddag zaten de 3 dakvensters erin, en konden we beginnen met opruimen, daarna een lekkere warme douche en 's avonds eten in l'Atalante. Een gezellige afsluiter. In 1 week is er heel veel gedaan, gelachen, gegeten en gedronken.